GESCHIEDENIS
Geschiedenis
1944 - 1977
Paolo Fazioli werd in 1944 geboren in Rome in een gezin van meubelmakers.
Van jongs af aan had hij een grote interesse in muziek. Hij kreeg al vroeg de kans om pianoles te volgen en bleef dit doen tijdens zijn middelbare school en universiteitsjaren. Hij scherpte zijn kennis aan door productie- en restauratiewerkplaatsen te bezoeken en door de meest gezaghebbende literatuur over de verschillende onderwerpen te lezen.
In 1969 studeerde hij af aan de Universiteit van Rome met een diploma 'Werktuigbouwkunde' op zak. In 1971 behaalde hij zijn pianodiploma aan het G. Rossini Conservatorium in Pesaro, onder begeleiding van Maestro Sergio Cafaro en datzelfde jaar behaalde hij ook het masterdiploma in muziekcompositie aan de Cecilia Academie in Rome, waar hij studeerde bij componist Boris Porena.
Na zijn studies startte Paolo Fazioli bij het familiebedrijf. Door zijn managementvaardigheden werd hij aangesteld als 'Production planning manager' in Rome en wat later in Turijn, waar hij zijn expertise in houtverwerking verder onwikkelde.
Hij verliet echter al snel het familiebedrijf om zijn droom om zelf piano's te bouwen na te streven. Hij begon met zich te wijden aan de diepgaande studie van de hedendaagse vleugelproductie en het analyseren van hun structuur en prestaties. Daarnaast laat hij zich adviseren door allerhande experts in het veld.
GESCHIEDENIS
1978 - 1981
Eind jaren 70 was Paolo Fazioli's expertise in traditionele piano productie, in combinatie met zijn onderzoek, ervaring en creativiteit, uiteindelijk de aanzet voor de oprichting van een nieuw bedrijf. De Fazioli Piano Factory vestigde zich in de meubelfabriek van Sacile, ongeveer 65km ten noorden van Venetië. Deze locatiekeuze vervulde een aantal organisatie- en productiebehoeften: materialen waren dicht bij de hand, tevens onderzoeks- en analyse-laboratoria. De keuze werd echter vooral bepaald door de aanwezigheid van gespecialiseerde vakmensen in deze regio. In 1979 begon hij met het ontwerp van zijn eerste prototype voor een babyvleugel. Hij werd bijgestaan door een gespecialiseerd team bestaande uit Professor Pietro Righini, een expert in muzikale akoestiek, professor Guglielmo Giordano, een vooraanstaande houttechnoloog, Virgilio Fazioli en Lino Tiveron. Het prototype van het F183-model werd voltooid in juni 1980. Eind 1980 stonden de prototypes van de F156 en de F278 op punt. In 1981 begonnen ze met het prototype van het F228-model.
GESCHIEDENIS
1982 - 1986
In februari 1982 werden de vier modellen - de F156, F183, F228 en F278 - tentoongesteld op de Frankfurt Musikmesse. De introductie op de beurs was een groot succes. De productiehal werd uitgebreid tot 600 vierkante meter en de productie werd opgeschroefd naar gemiddeld 2 vleugels per maand. In 1983 begon het bedrijf samen te werken met Zeltron (Zanussi Institute for Research) met als doel het bestuderen en verder ontwikkelen van de toonkwaliteit. Het bedrijf begon zijn eerste artistieke successen te boeken in 1984 en 1985, toen bekende pianisten als Aldo Ciccolini, Alfred Brendel, Martha Argerich, Vladimir Aschkenazy, Lazar Berman, Nikita Magaloff, Michel Beroff, Annie Fischer, Louis Lortie en vele anderen begonnen te spelen op Fazioli vleugels.
De vraag naar een instrument met nog meer kracht en rijkdom in toonhoogte voor gebruik in grote concertzalen, was de inspiratie voor het F308-model, wat nog steeds de langste vleugel op de markt is. Naast de F308 ontstond ook de F212 met een lengte van 212 cm.
GESCHIEDENIS
1987 - 1993
Het prototype van de F308 kreeg in 1987 zijn wereldpremière in het Teatro Communale in Monfalcone met aan de piano van de Franse pianist François Joël Thioller die beide Tsjaikovski pianoconcerto's uitvoerde. Later dat jaar gebruikte Lazar Berman de F308 in Carnegie Hall om Liszts tweede concerto uit te voeren. Murray Perahia vroeg hetzelfde model ook aan voor zijn concert in het Teatro Goldoni in Venetië. En aan het einde van het jaar koos ook Alfred Brendel voor de Fazioli vleugels voor zijn Italiaanse tour.
1994 - 1996
In 1994 exposeerde Fazioli Pianoforti voor het eerst op de NAMM show in Anaheim, Californië om zijn positie in de Noord-Amerikaanse markt te consolideren.
In hetzelfde jaar exposeerde Fazioli pianoforti ook op MUSIC CHINA in Shanghai, waarmee de weg naar succes in het Verre Oosten werd geopend.
Een concertvleugel werd aangekocht voor het stadhuis van Sydney in Australië. Het debuutoptreden van dit instrument werd bijgewoond door de Australische eerste minister Paul Keating. Ook het Gina Bachauer pianoconcours in Salt Lake City, Verenigde Staten koos voor Fazioli vleugels.
Op de NAMM Show in 1995 werd het F308-model onthuld en vervolgens gebruikt voor concerten in Los Angeles en Salt Lake City. Hetzelfde jaar in juni werd hij in China gepresenteerd wat daadwerkelijk tot de verkoop van een F308 aan het conservatorium van Peking was. Ook in de Wiener Musikvereinshalle werd er door Ingeborg Baldaszti, Markus Schirmer, Jasminka Stancul en Elisabeth Leonskaya in 1996 voor Fazioli gekozen.
Naast de standaard zwarte instrumenten ontwikkelt het bedrijf een reeks speciale Art Case-modellen om alle wensen van de meest veeleisende klanten tegemoet te komen. De unieke Brunei concertvleugel werd op bestelling van de Sultan van Brunei gebouwd met inlegstukken van kostbare stenen, parelmoer en exotisch hout.
GESCHIEDENIS
1997 - 2000
In 1997 werden de vleugels van Fazioli voor het eerst gebruikt tijdens Umbria Jazz, een van 's werelds meest gerenommeerde jazzfestivals, zowel voor de zomereditie in Perugia als voor de wintereditie in Orvieto. Sinds Umbria Jazz zijn een aantal eminente jazzartiesten bewonderaars geworden van Fazioli vleugels, waaronder Herbie Hancock, Martial Solal, Brad Mehldau, Chucho Valdez, Michel Camilo, Uri Caine, Kenny Barron, Stefano Bollani, Enrico Pieranunzi, Danilo Rea en vele anderen.
In 1998 kocht het bedrijf ongeveer 14.000 vierkante meter grond naast de bestaande fabriek waar een nieuwe productiehal werd gebouwd, geschikt voor een productie van ongeveer 150 instrumenten per jaar. Deze nieuwe fabriek werd voorzien van een hoogtechnologisch laboratorium voor akoestisch onderzoek en een concertzaal waar nieuwe instrumenten kunnen worden getest.
2001 - 2003
In 2001 werd de nieuwe fabriekshal opgestart. De relatie tussen Fazioli en pianiste Angela Hewitt werd in 2003 intenser toen ze specifiek naar Fazioli vleugels begon te vragen voor haar wereldconcerten. Toen Louis Lortie in mei in de Carnegie Hall in New York op een Fazioli vleugel speelde, werden ook hij als het instrument met laaiend enthousiasme onthaald. In hetzelfde jaar meldde The Economist: "Sommige artiesten zijn van mening dat Fazioli de beste vleugels ter wereld maakt".
2004 - 2006
Door de vele bestellingen werd in 2004 de productiekaap van 100 vleugels per jaar overschreden. Datzelfde jaar verhuisde het bedrijf naar zijn nieuwe kantoren en werd de Fazioli Concert Hall afgewerkt. Uitgerust met een resem akoestische panelen, is deze zaal ideaal voor het testen van instrumenten, concerten en opnames.
In november 2006 vierde het bedrijf haar 25e verjaardag met een ceremonie die werd bijgewoond door de dealers, personeel en een aantal van de meest toegewijde pianisten.
GESCHIEDENIS
2007 - 2010
De samenwerking met prestigieuze universiteiten aan onderzoeks- en ontwikkelingsprojecten zorgt voor de continue verbetering van de instrumenten. De beroemde Juilliard School in New York - één van de belangrijkste instellingen ter wereld voor een muzikale opleiding op hoog niveau - verbrak het tot dan als evident beschouwde monopolie van Steinway door de aankoop van een Fazioli concertvleugel.
In oktober 2010 stond Fazioli voor het eerst op het podium van de Chopin Piano Competition in Warschau. Daniil Trifonov koos in elke ronde voor Fazioli.
2011 - 2016
Sinds 2011 neemt Fazioli ook deel aan de Artur Rubinstein Pianoconcours in Tel Aviv. Tijdens de editie van 2011 gaven 5 van de 6 finalisten de voorkeur aan het Italiaanse instrument. Op het Liszt Concours in Utrecht kozen 4 van de 23 deelnemers voor Fazioli. Ook in de Chopin National Competition for USA, in Miami, Florida was Fazioli een geliefd instrument van de laureaten. De Fazioli vleugels zijn vandaag niet meer weg te denken van de wereldwijd georganiseerde pianowedstrijden.
GESCHIEDENIS
2017
In mei 2017 zag het bedrijf met grote trots hoe alle finalisten van de Artur Rubinstein International Pianoconcours in Tel Aviv voor Fazioli kozen.
Ook tijdens de Scottish International Pianoconcours in Glasgow werd in september 2017 door alle finalisten unaniem voor Fazioli gekozen.
De finale van het Internationale Pianoconcours "Halina-Czerny Stefanska" in memoriam, die plaatsvond in september 2017 in Poznan, registreerde een nieuw succes voor Fazioli. Tijdens de drie wedstrijdronden werd van de deelnemers gevraagd om hun instrument te kiezen uit vier pianomerken. Van de acht kandidaten in de finale hadden er 3 voor Fazioli gekozen sinds de eerste ronde van de wedstrijd. De eerste en derde prijs werden hierbij binnengehaald.
GESCHIEDENIS
2018
Op de Honens International Piano Competition kozen 7 van de 10 halve finalisten voor Fazioli in minstens 1 van de 4 ronden van de competitie. 2 van de 3 finalisten (Han Chen en Llewellyn Sanchez Werner) kozen voor de F278 tijdens hun pianoconcerto met orkest. Componist en pianist Daniil Trifonov speelde een buitengewoon Chopin-geïnspireerd programma bij het prestigieuze Verbier Festival (Zwitserland). Zijn recital werd live uitgezonden op "Medici TV" en gevolgd door een grote schare fans van over de hele wereld. Hij verzocht het festival om een Fazioli concertvleugel voor de 2 concerten die hij gaf inclusief zijn kamermuziek concert met de wereldpremière van zijn nieuwe Quintetto Concertante voor piano en strijkers.
In de nieuwe kortfilm van Deutsche Grammophon is een F183 te zien. Hierin speelt Trifonov een 19e-eeuwse "verstekeling". Aan boord van een verlaten trein droomt hij van het spelen van Rachmaninovs Vierde Pianoconcert op een echte piano, terwijl de trein zich een weg baant door de adembenemende landschappen van de Colorado Rockies.