Pianolandschap in transitie: Een oproep tot reflectie en debat

In het Belgische muzieklandschap doet zich dezer dagen een opmerkelijke en uitzonderlijke situatie voor.

Op 7 december schitterde de Fazioli F278 in het Koninklijk Circus, van 6 t.e.m. 9 december werd het podium in Flagey verrijkt door een Yamaha CFX en op 23 december zal de C. Bechstein D282 de majestueuze concertzaal van Bozar vullen, 3 concertvleugels van 3 toppianomerken die Quatre Mains Piano’s vertegenwoordigt.

De nieuwe generatie pianisten hebben vaak hun eigen voorkeuren als het gaat om het kiezen van een instrument. Het stelt hen in staat om hun muzikale identiteit ten volle tot uiting te brengen. Net zoals een schilder zijn kleurenpalet zorgvuldig selecteert, kiezen pianisten hun instrumenten om de klankkleur te vinden die het best past bij hun interpretatie van een compositie. Elk merk heeft zijn eigen unieke karakteristieken, waardoor musici hun expressieve grenzen kunnen verkennen en uiteindelijk de diepste emoties in hun muziek kunnen overbrengen.

Het aanbieden van verschillende pianomerken is niet alleen een artistieke  keuze, maar ook een ethische plicht voor cultuurhuizen. Door een scala aan merken te presenteren, geven ze artiesten de kans om hun composities te brengen zoals ze het voor ogen hadden. Dit ondersteunt niet alleen de artiesten zelf, maar draagt ook bij aan een verrijkende ervaring voor het publiek. Elke ervaring is uniek, en het publiek wordt getrakteerd op een diversiteit aan klanken die anders niet mogelijk zou zijn als er één merk domineert.

“The piano is not an instrument passively and indissolubly anchored to tradition. On the contrary, the piano, like any other work of the human intelligence, can and has to be subject to technological development and aesthetical improvement, without betraying the glorious past that wrote its history.”
Paolo Fazioli - Owner of Fazioli Pianoforti

Het introduceren van verschillende pianomerken in concertzalen is een krachtig middel om monopoliepraktijken in de pianosector te vermijden. Als één merk de overhand krijgt, kan dit resulteren in een beperking van keuzes voor zowel artiesten als publiek. Het tegemoetkomen aan de wens van de pianist zorgt voor een gezonde concurrentie en moedigt innovatie aan binnen de industrie. Het houdt de kunst levendig en bevordert een breed scala aan artistieke visies. Het is een eerbetoon aan het vakmanschap van de fabrikanten en een erkenning voor een boeiende en alles veranderende innovatiegolf.  

Het Belgisch pianolandschap heeft zich vastgereden in de denkwijze dat naambekendheid gelijk staat aan kwaliteit. Naambekendheid is echter een marketingstrategie, geen kwaliteitskeurmerk. Hoog tijd voor een paradigmashift.

Een warme oproep aan alle pianisten om de stap te zetten van denken en verlangen naar durven vragen én doen, aan alle grote cultuurhuizen om te reflecteren over hun rol in het bewaken van een gezonde concurrentie in het Belgisch pianolandschap, aan het publiek om de absolute verrijking in luisterervaring te omarmen.